Druid

Druidler, eski Keltler arasında öğrenilmiş sınıfa mensup kişilerdi. Rahip, öğretmen ve yargıç olarak görev yaparlardı. Druidler hakkında bilinen en eski kayıtlar M.Ö. 3. yüzyıla dayanır. İsimleri, “meşe ağacını bilen” anlamına gelen bir Kelt kelimesinden gelmiş olabilir. Druidler kendi kayıtlarını tutmadıkları için hakkında kesin olarak çok az şey bilinmektedir.

Jül Sezar, Druidler hakkında bilgi veren başlıca kaynaktır ve Gaul’da onurlandırılan iki erkek grubundan bahsetmiştir: Druidler ve soylular (equites). Sezar, Druidlerin kamu ve özel kurban işlerini yürüttüklerini, birçok gencin onlardan eğitim aldığını söyler. Her türlü kamu ve özel anlaşmazlığı yargılar ve cezalar koyarlardı. Eğer birisi kararlarını dinlemezse, kurban etmekten men edilir ve bu, en ağır ceza olarak kabul edilirdi. Bir Druid baş olurdu; ölümü üzerine başka biri atanırdı. Ancak, birkaçı eşit derecede liyakate sahipse, Druidler oylama yapardı, bazen silahlı şiddete başvururlardı. Yılda bir kez, Druidler, tüm Gaul’un merkezi olduğuna inanılan Carnutes bölgesindeki kutsal bir yerde toplanır ve tüm hukuki anlaşmazlıklar Druidlerin kararına sunulurdu.

Sezar ayrıca Druidlerin savaşmadığını ve vergi ödemediğini belirtmiştir. Bu ayrıcalıklar tarafından çekilen birçok kişi, ya kendi istekleriyle katılmış veya aileleri tarafından gönderilmiştir. Eski şiirler, doğa felsefesi, astronomi ve tanrıların öğretileri üzerine eğitim görürler, bazıları eğitim için 20 yıla kadar zaman harcamıştır. Druidlerin ruhun ölümsüz olduğuna ve ölümden sonra bir kişiden diğerine geçtiğine inandıkları söylenir. Romalı yazarlar, Druidlerin ciddi hastalıklarda veya savaşta ölüm tehlikesi altında olanlar için insan kurban ettiklerini de ifade etmiştir. Büyük söğüt işi imgeler, içine canlı insanlar konularak yakılırdı; Druidler suçluları kurban etmeyi tercih ederken, gerekirse masum kişileri de seçerlerdi.

Sezar başlıca otorite olmakla birlikte, bazı bilgileri Stoacı filozof Poseidonius’tan almış olabilir, onun hesabı erken dönem İrlanda sagaları tarafından sıklıkla teyit edilir. Druidlerin yıllık toplantıları ve bir baş-druid seçimleri de bir İrlanda sagası tarafından doğrulanmıştır.

Erken dönemde, Druidik ritüeller ormanın açıklıklarında yapılırdı. Kutsal binalar, daha sonra Roma etkisi altında kullanılmaya başlandı. Druidler, Tiberius döneminde (M.S. 14–37) Roma tarafından Gaul’da bastırıldı ve muhtemelen biraz daha sonra Britanya’da da bastırıldı. İrlanda’da, Hristiyanlığın gelmesiyle rahiplik işlevlerini kaybettiler ve şair, tarihçi ve yargıç (filid, senchaidi ve brithemain) olarak hayatta kalmaya devam ettiler. Birçok bilim insanı, Hindu Brahman’ın Doğu’da ve Kelt Druid’in Batı’da eski bir Hint-Avrupa rahipliğinin yan yana hayatta kalmış örnekleri olduğuna inanmaktadır.

Druidlere olan ilgi, özellikle 19. yüzyılda Romantik dönemde zaman zaman artış göstermiştir. O zamandan beri Britanya ve Amerika Birleşik Devletleri’nde Druid inançlarını iddia eden çeşitli hareketler ortaya çıkmıştır.